5-3-2019

Iedereen vraagt meteen wat we gaan doen met al die grond. We nemen dan vast wel beesten…. toch?
Nu hebben we altijd beesten gehad; leuke eigenwijze ruwharige teckels, een lieve labrador, goudvissen, cavia’s, konijnen, kippen en zelfs een paard. Op dit moment hebben we alleen nog de ruwharige teckels Floor (10) en Marley (8), moeder en dochter.

In december vorig jaar is mijn paard Mable overleden. Ik heb ruim 11 jaar van haar mogen genieten; wat een geweldig paard was dat. Wil ik nog aan een paard beginnen? Nee, Mable was mijn ‘one and only’.

Afgelopen zomer is onze kip Vanille overleden. Ze was de laatst overgebleven van een stuk of 6 kippen en is 15(!) jaar geworden. Ze was de laatste jaren op ons gezelschap aangewezen en werd daardoor echt een huiskip. Ook zij wordt erg door ons gemist. Gelukkig heeft Ellen Hillers een prachtige tekening van haar gemaakt en verhuist ze op een heel speciale manier dus mee met ons naar de boerderij. Willen we nog kippen? Ja te zijner tijd wel. Maar we weten bijna zeker dat het nooit meer zo speciaal zal zijn als met Vanille.

Wat gaan we dan met al die vierkante meters grond doen?

In onze tuin in Weesp hadden we al een walnotenboom, allemaal fruitbomen en -struiken en zelfs een stukje waarop we knoflook, aardbeien en aardappelen op verbouwden. De kas, die we vorig jaar aan het huis hebben laten plaatsen, werd al snel een oerwoud van eigen opgekweekte tomaten, courgettes en sperziebonen. Die moestuin in Bathmen zagen we dus meteen zitten.

Maar wat moeten we met al dat gras? Hans kreeg al visioenen van een eigen zit-maaier, maar verder dan dat kwamen we niet.

Al zoekend op Google kwamen we op onderwerpen als Voedselbos en Permacultuur. De eerste boeken werden besteld en we gingen ons inlezen. YouTube was ook een belangrijke bron. Vooral het filmpje van Wouter van Eck was een echte eye opener. Het zaadje was geplant.

Als verjaardagscadeau heb ik Hans een 1-daagse cursus Permacultuur Moestuin van Vera Greutink van Tuin Smakelijk gegeven. Deze wordt op 23 maart gehouden, dus daarover later meer.

Dankzij Google stuitten we ook op de website van Bor Borren: “Permacultuur is een prachtige methode waar ik je als ontwerper meer over kan leren….Hulp bij een strategische aanpak voor je landgoed of tuin. Met budget voor herinrichting, maar zonder tijd om alles zelf uit te zoeken…”
Klinkt dat niet geweldig? We stuurden een mail en kregen al snel een leuk bericht terug. Hoewel we Bor nog nooit ontmoet hebben, voelt het goed en hebben we 15 maart een afspraak met hem.

Plannen worden dus steeds concreter!